38.388 punten in basketbal, dat zijn echt heel veel ballen door het netje. Vorige week bereikte LeBron James dit aantal en daarmee werd hij de nieuwe recordhouder van het totaal aantal gescoorde punten in de NBA, hij passeerde Kareem Abdul-Jabbar die sinds 1984 het record in handen had. Records zijn er om te breken, maar ik vind het jammer dat de naam  Kareem Abdul-Jabbar nu wat meer naar de achtergrond verdwijnt.

Kareem Abdul-Jabbar.

Dat klinkt magisch, groots, een naam voorbestemd om een plaats in de geschiedenis te krijgen. Gelukkig is Dirk Nowitzki nooit verder gekomen dan plaats zes op de alltime topscorers lijst. Ik heb niets tegen Dirk, maar die naam past meer bij een record in bobsleeën, gewichtheffen of kogelslingeren. Niet bij iets verfijnd als een balsport.

Maar goed, LeBron James is de naam; een superatleet en waardig opvolger.

In Nederland worden records op de laten-we-vooral-gewoon-doen manier gevierd. Mocht iemand ooit het record van Willy van der Kuijlen (309 goals in de eredivisie) verbeteren, dan krijgt hij bij de volgende wedstrijd hooguit een ingelijste 30 x 40 foto met voor zijn vrouw een bosje bloemen dat nog snel even bij de Shell of Albert Heijn is gehaald. In Amerika gaat dat net even wat anders.

Kaartjes voor de wedstrijd van 7 februari gingen voor krankzinnige prijzen van de hand, tot 48.000 dollar werd er betaald. Iedere sportliefhebber wilde erbij zijn want een normaal scorende James zou deze wedstrijd het record gaan verbeteren. China stuurde zelfs luchtballonnen met antennes richting Amerika om maar niets van deze wedstrijd te missen.

Direct nadat James met een tweepunter het record verbrak, werd de wedstrijd stilgelegd. Zijn familie kwam het veld op, er werd uitgebreid geknuffeld. Vervolgens een korte ceremonie, een toespraakje van een hoge baas van de NBA waarna Kareem Abdul-Jabbar symbolisch het record aan James overdroeg door hem een basketbal te geven. Fantastisch. James mocht zelf ook nog even de microfoon vasthouden, hield een emotionele speech waarna de wedstrijd weer verder ging. Hij verloor met zijn LA Lakers uiteindelijk de wedstrijd, maar dat boeit niet.

Een sportfotograaf heeft een fantastische foto gemaakt van het moment waarop de bal de rechterhand van James verlaat, zwevend op weg naar eeuwige roem. Ik kan (wellicht niet letterlijk, maar het is gewoon een lekkere uitdrukking) uren naar deze foto staren. De manier waarop James in de lucht hangt. Zijn directe tegenstander, die lauwtjes mee springt maar zich realiseert dat hij van deze bal af moet blijven. Maar vooral het publiek intrigeert me. Een muur van mensen, getuigen van dit historische moment.

Bijna zonder uitzondering beleven ze dit moment via het schermpje van hun telefoon.

Ik heb het zelf ook vaak gedaan. Niet van het moment zelf genieten, maar vooral bezig zijn met het vastleggen ervan. Maar waarom eigenlijk. Ik kijk de beelden zelden terug; uitzonderingen daarop zijn het You’ll never walk alone op Anfield en de penalty van Dirk Kuyt tijdens de kampioenswedstrijd van Feyenoord in 2017, daar kan ik dan wel weer uren naar kijken. Maar foto’s van sportmomenten genomen met je telefoon mislukken vaak. Hoeveel toeschouwers zullen het moment goed in beeld hebben kunnen leggen? Ik gok dat het merendeel onscherp is of dat in het beste geval alleen een deel van de actie erop staat omdat andere telefoons in de weg hingen.

Maar het kan ook anders.

Op de voorste rij zit een in het zwart gestoken man, rustig zijn armen leunend op zijn benen en zijn handen in elkaar gevouwen. Hij leeft in het moment, geniet en slaat de beelden in zijn geheugen op zodat hij ze later nog eens af kan spelen zonder dat hij een telefoon nodig heeft.

Ik neem me voor om weer wat vaker als deze man live naar sport te kijken. Zoals ik vroeger langs het parcours van de Tour de France stond; op zoek naar bekende truien en dan roepen wie ik zag. Ik keek recht in het gezicht van Indurain, niet via een telefoonscherm. Tijdens de Ryder Cup van 2018 stond ik met mijn golfmaatje vlak achter Jordan Spieth toen hij een weergaloze chip sloeg. De controle waarmee hij deze bal raakte staat bij ons allebei op het netvlies gebrand, we hebben geen filmpje nodig om dat terug te halen.

Echt live sport kijken loont. Stop die telefoon weg en geniet.