Een heerlijke vakantie achter de rug, erg genoten met maar één minpuntje: de magische WK race van Mathieu van der Poel gemist. Maar ik heb nog een heel weekend om mooie sport te kijken voordat het werkritme weer gaat beginnen, er staan nog veelbelovende races bij het WK wielrennen op het programma en het voetbalseizoen begint.
Zaterdag, de mountainbike wedstrijd van de mannen. VDP staat aan de start, hij schat zichzelf niet als podiumkandidaat in maar met de euforie van zijn wegtitel in het achterhoofd weet je het maar nooit. En inderdaad, je weet het maar nooit. Ik ben nog bezig om me te installeren op de bank als VDP onderuit gaat. Bebloede knie, schaafwond op het gezicht, einde wedstrijd. Ik kijk de race nog wel uit, het is een mooie discipline om te zien maar dit was niet de start van het sportweekend waar ik op gehoopt had.
Zondag, de dameswedstrijd op de weg. Onze dames hebben deze race de afgelopen jaren gedomineerd. Kopvrouw Demi Vollering heeft net de Tour de France gewonnen, Annemiek van Vleuten wil in haar laatste WK vast ook nog iets leuks gaan doen dus kom maar op met die race. De koers gaat een beetje z’n gangetje totdat Van Vleuten materiaalpech krijgt. Eerst moet ze stoppen omdat haar voorwiel los blijkt te zitten (misschien gelijk even een functioneringsgesprek met de mecanicien inplannen), daarna moet ze van fiets wisselen. Maar geen paniek, Annemiek is de vrouwelijke variant van Wout van Aert (half mens, half brommer) dus ze sluit weer bij de kanshebsters aan.
Intussen heeft Feyenoord afgetrapt voor de openingswedstrijd, thuis tegen Fortuna. In de voorbereiding van het seizoen werd er door veel kenners over titelprolongatie gesproken, in mijn hoofd voegde ik daar dominantie en dynastie aan toe. Hoe lekker zou het zijn om ook eens een keer een reeks van titels neer te zetten, in oktober tien punten los en dan rustig uitbollen naar een nieuwe huldiging op de Coolsingel.
Feyenoord heeft echter voor het tweede achtereenvolgende jaar van een aantal spelers afscheid moeten nemen en behalve Stengs zijn er niet echt indrukwekkende namen voor in de plaats gekomen. De nederlaag tegen PSV om de Johan Cruyff-schaal was ook een klein tikje dus ik ben niet helemaal gerust als ik na een half uur teletekst voor de eerste keer raadpleeg. 0-0, rode kaart Nieuwkoop. Lekker dan. Maar nog een uur te spelen en kom op zeg het is tegen Fortuna dus dit gaat vast nog wel goedkomen.
Terug naar de dames. Als de finale losbrandt gaat het nogmaals mis voor Van Vleuten, weer moet ze van de fiets af en nu zijn haar kansen echt verkeken. Feyenoord staat nog steeds 0-0 als de kopgroep uiteenvalt en Vollering in de achtervolging moet op de Belgische Kopecky. Ze rijdt de boel weer bij elkaar maar krijgt als beloning kramp in haar rechterbeen. Terwijl het nog steeds 0-0 is (kom op nou!), doet ze al fietsend een paar strekoefeningen waar ik zelf leunend tegen een muur al moeite mee zou hebben. Maar het is uitstel van executie, Kopecky knalt nog een keer weg en blijft nu weg. Vollering vecht voor wat ze waard is en haalt nog knap de zilveren medaille.
Ondertussen is de wedstrijd van Feyenoord ook afgelopen, ze zijn teleurstellend gedeeld eerste geworden.
Dit was niet helemaal het sportweekend dat ik voor ogen had. Ik denk dat ik die gedachte met Harry Kane deel.
Harry was jarenlang de spits van Tottenham Hotspur. Hij scoorde vanuit alle hoeken en standen voor zijn club maar behalve een vaantje voor ‘meest sportieve speler van de pupillencompetitie 2003/2004’ is zijn prijzenkast leeg. Zo’n goede speler en dan geen tastbare prijzen, dat kan niet. Vond Harry. En dat vond Bayern München ook, voor 100 miljoen euro – ik kan er een paar miljoen naast zitten – werd Harry naar Duitsland gelokt. Nog geen 24 uur na het ondertekenen van zijn contract speelde Bayern tegen Leipzig voor de Duitse variant van de JC-schaal (de Franz Beckenbauer-schaal? de Horst Hrubesch-schaal? of toch de Guido Buchwald-schaal?) en had Harry zijn eerste kans op een echte prijs.
Bayern verloor kansloos, het werd 0-3 voor Leipzig. En geen schaal voor Harry dus.
Bayern is de laatste elf jaar onafgebroken kampioen van Duitsland geworden, over een dynastie gesproken. Maar ik ben heel benieuwd wat er dit seizoen gaat gebeuren, nu Harry op zoek gaat naar zijn eerste titel. Ik gun het hem van harte, maar het zou zijn verhaal wel compleet maken als uitgerekend dit jaar de reeks van Bayern onderbroken gaat worden.
In dat geval denk ik dat Harry volgende zomer weer verkocht gaat worden. Ik hoop dat Sven Mislintat hem dan gaat kopen.