Omgaan met teleurstellingen

Herman Finkers schreef ooit: ‘De cursus “Omgaan met teleurstellingen” gaat wederom niet door’.

Blijkbaar was gisteren de inhaaldag.

Ik zit nu in de auto, ben met een paar vrienden op weg naar Spanje. We zijn gisteravond laat vertrokken, flink doorgetrapt want we kunnen de Pyreneeën al zien. Nog snel even tijd om wat opgelopen teleurstellingen op papier te zetten voordat we de grens over gaan.

Teleurstelling 1
Kroatië in de halve finale. Ik heb persoonlijks niets tegen dat land en ze hebben echt wel een paar leuke spelers (Modric natuurlijk, verdediger Gvardiol is geweldig), maar zij mazzelen door dit toernooi heen. Ze hebben tot nu toe alleen van Canada gewonnen, een land waarin je alleen gaat voetballen als je niet goed genoeg bent in ijshockey en curling. Ze overleefden de groepsfase omdat Lukaku een paar ongelooflijke kansen miste. Winnen na penalty’s van Japan. Schieten in de wedstrijd tegen Brazilië één keer op doel, waarbij de bal van richting wordt veranderd en erin gaat. Weer penalty’s, weer gaan ze door. En Brazilië ligt eruit, zo’n beetje het enige land met een leuke voorhoede. Voetbal, o wrede sport.

Teleurstelling 2
Ik heb nu naar vier penaltyreeksen zitten kijken en vier keer verliest mijn favoriete team. Mea culpa.

Teleurstelling 3
Scheidsrechter Antonio Mateu Lahoz, Spanjaard en de reden dat ik nu in de auto zit. Teleurstelling over zijn optreden is het eufemisme van het jaar.

Ik lees dat de Argentijnen vonden dat Lahoz in het voordeel van Nederland floot. Hebben wij naar een andere wedstrijd zitten kijken? Wout Weghorst krijgt geel voor praten terwijl hij op de bank zit. Geen gele kaart voor Messi die à la Ron Zwerver de bal op het middenveld weg smasht: een klassiek voorbeeld van klassenjustitie. Paredes die binnen een paar seconden Aké doormidden trapt en vervolgens de bal onze dug-out in ramt; meneer komt er gewoon mee weg. En dan die penalty? Waar was de VAR? Moesten we niet even kijken of dit echt wel binnen de lijn was?

Vijftien, zeventien, negentien gele kaarten, ik weet het niet meer. De man was echt totaal de weg kwijt. Blijkbaar kreeg Dumfries nog rood nadat de penaltyreeks al over was. Zou me niets verbazen als hij in de kleedkamer de twee grensrechters en de vierde man ook nog geel heeft gegeven. Wat een hopeloze dwaas.

Even tussendoor. We worden bij de Spaanse grens door de Guardia Civil tegengehouden, blijkbaar worden alle auto’s met Nederlands kenteken van de weg geplukt en naar een parkeerterrein omgeleid. Iedere auto wordt daar doorzocht, mensen die het adres van Lahoz in hun auto hebben liggen worden ondervraagd.

Teleurstelling 4
De invalbeurt van Wout Weghorst krijgt nu nooit de heldenstatus die hij verdient. Invallen in de 78ste minuut, twee doelpunten maken en een penalty raakschieten: er zijn voor mindere prestaties standbeelden gemaakt. Zijn doelpunt in de 11e minuut van de blessuretijd had eeuwigheidswaarde, zo’n moment waarover je iedereen jaren later nog kunt vragen ‘waar was jij toen Wout de 2-2 maakte’ en er komt direct antwoord. (Mijn antwoord: ik was bij vrienden en heb na dat doelpunt een halve minuut een menselijke stuiterbal nagedaan.) Documentairemakers hadden zich kunnen uitleven, Wout die met Dennis Bergkamp over een strand wandelt en aan hem uitlegt hoe hij Argentinië eronder kreeg. Dennis knikt en luistert ademloos.

Maar dat is ons allemaal ontnomen. Weer door penalty’s.

Een geliefd oud-collega appt me. ‘Hollander zijn én voor Feyenoord: dat ik het leven nog heb. Voer voor psychologen’. Ik had het niet beter kunnen omschrijven.

Op het parkeerterrein worden we nu toegesproken door een agent met een megafoon. Mijn Spaans is niet al te best, maar ik begrijp uit zijn verhaal dat Lahoz na het toernooi vanuit Qatar rechtstreeks naar Argentinië vliegt. Het heeft iets met een nieuw vakantiehuis te maken, geloof ik. Met daarbij het vriendelijke verzoek om allemaal weer naar huis te rijden.

Teleurstelling 5
In Statistieken beschreef ik hoe wij het op voorgaande WK’s hebben gedaan. En hierbij kom ik op de grootste teleurstelling van gisteren. Blijkbaar leest Messi mijn blog niet.

Eén gedachte over “Omgaan met teleurstellingen

  1. Het is niet alleen de vraag of de “overtreding” binnen de lijnen was, maar ook of de Argentijn wel geraakt werd en niet ausrutschte, zoals een bekende Oostenrijkse Fußballexpert het zei.

Laat een antwoord achter aan Nico Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *